Η ψυχή μας να αναζητεί πάντοτε την Ανάσταση.

Μανάδες σήμερα τον νου σας, προσέξτε τα παιδιά σας γιατί Η Μάνα μας η Παναγία Θρηνεί Τον Μονάκριβο Της Σπλάχνο.

Φανταστείτε πόσες αμαρτίες είχε κάνει το ανθρώπινο γένος που ο Υιός Του Θεού σήκωσε στους Ώμους Του και έπεσε κατά την πορεία του Γολγοθά.

Κι όμως έπαθε ως Άνθρωπος για να μας ενισχύσει. Κάθε πάθος, κάθε βάσανο έχει και την Ανάσταση του αρκεί να έχουμε την Χάρη Του Χριστού μας.

Παράκληση. Μέχρι και να ακουστεί το Χριστός Ανέστη μην ευχόμαστε "χρόνια πολλά". Όταν κάποιος πενθεί, χάνει τον δικό του άνθρωπο δεν γλεντά, δεν εύχεται, δεν γιορτάζει. Πόσο μάλλον όταν αυτό ο δικός μας είναι ο Ένας, Αυτός που μας συντροφεύει πάντοτε σε κάθε μας στιγμή, Αυτός που σταυρώθηκε για να μας Αναστήσει. Να εύχεσθαι μόνο "Καλή Ανάσταση".

Καλή Ανάσταση..!!!

*η φωτό είναι από το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου στα Καραχαλέϊκα Γαβαλούς και πρόκειται για αντίγραφο της μονής Ιβήρων του Αγίου Όρους.
 

Το κρυφό σχολειό στο Κελλάκι.

 Όλοι γνωρίζουμε ότι μέχρι πριν 50 χρόνια οι περισσότεροι κάτοικοι της Γαβαλούς διέμεναν πιο ψηλά στον Ζυγό κι αυτό μαρτυρούν και οι ίδιοι αλλά και τα ερειπωμένα πέτρινα σπίτια της περιοχής.

Κατά την Τουρκοκρατία η εκκλησία άτυπα ανέλαβε τον ρόλο του ελληνικού σχολείου μέσα σε μονές και εκκλησίες κι έτσι έχουμε το κρυφό σχολειό όπως έμεινε στην ιστορία έστω κι αν κάποιοι το αμφισβητούν. Μα είναι και το λογικό διότι το υπόδουλο έθνος τότε δεν είχε την δυνατότητα να χτίσει σχολεία και βιβλιοθήκες πόσο μάλλον να έχουν βιβλία σε μια εποχή που το βιβλίο ήταν πολύ ακριβό σαν είδος αφού έβγαιναν ελάχιστα αντίτυπα. Οι μονές είχαν αρκετά βιβλία κυρίως θρησκευτικού περιεχομένου αλλά και πολλά άλλα τα οποία τα διαφύλαξαν έως και σήμερα. 

Εκεί προσέτρεχαν κρυφά αρκετά παιδιά προκειμένου να μάθουν ανάγνωση και γραφή υπό το φως κεριών και κάτω από τα βλέμματα των τουρκαλάδων που ήθελαν να εξισλαμίσουν όλους τους λαούς που είχαν υποδουλώσει.

Σύμφωνα με την παράδοση ένα Κρυφό Σχολειό δρούσε και στο Κελλακι Γαβαλούς σε ένα οίκημα πλησίον της μονής το οποίο ήταν μέσα στα δέντρα και στην πυκνή βλάστηση της περιοχής. 

Σήμερα αυτό το οίκημα αν και πριν 40 περίπου χρόνια είχαν γίνει εργασίες συντήρησης του δυστυχώς έχει ερειπωθεί και μέρα με την μέρα ένας ακόμη μάρτυρας της ιστορίας του γένους μας χάνεται μέσα από την αδιαφορία των αρμοδίων αλλά και την δική μας.

Η φωτογραφία απεικονίζει το Κρυφό Σχολειό του Κελιού όπως είναι στις μέρες μας και δείχνει ότι όπως και ο ναός της Παλαιοκαστρίτσας αλλά και η οικία του Μακρή εγκαταλείφθηκαν με μεγάλη αδιαφορία από αρμόδιες αρχές αλλά και από τους ντόπιους...

"Τα καλά του έβαλε" ο Δημ. Μακρής για την Έξοδο του Μεσολογγίου.

Ο κήπος των Ηρώων στο Μεσολόγγι ευπρεπίσθηκε και σημαιοστολίσθηκε ενόψει τον εορτασμών μνήμης για την Έξοδο του Μεσολογγίου. 

Εντός του Κήπου των Ηρώων φιλοξενείται και η αριστουργηματικής τέχνης μαρμάρινη προτομή του οπλαρχηγού Δημητρίου Μακρή ο οποίος ήταν γεννημένα θρέμμα της Γαβαλούς.

Ο Δημήτριος Μακρής ήταν ο αρχηγός της τρίτης φάλαγγας των Εξοδιτών σε αυτήν που συμμετείχαν και τα γυναικόπαιδα αλλά και αρχικώς ο επίσκοπος Ρωγών Ιωσήφ ο οποίος επέστρεψε εντός των τειχών της Πόλεως.

Όπως είναι φυσικό σημαιοστολίσθηκε και ο περιβάλλοντας χώρος του μνημείο που είναι αφιερωμένο στον Μακρή και μάλιστα κάτω από αυτό βρίσκονται τα σεπτά λείψανα του ήρωα.

Δείτε επίσης: Ο Δημήτριος Μακρής και το μνημείο του στο Μεσολόγγι.

Προσκύνημα στον Άγιο Νικόλαο στα Καραχαλέϊκα Γαβαλούς από παρέα νέων...

Προσκύνημα στο εξωκλήσι του Αγίου Νικολάου στα Καραχαλέϊκα Γαβαλούς. Άλλος ένας θησαυρός της Ορθοδοξίας μέσα στην απαράμιλλη ομορφιά της φύσης. 

Σαν Αιτωλοακαρνάνας κι εγώ βλέπω πολλές αξιέπαινες προσπάθειες νέων ανθρώπων κάτι το οποίο μας δίνει όλους ελπίδα για να συνεχίσουμε με ένα λαμπρό μέλλον.

Έτσι αποφάσισα να επισκεφθώ την Γαβαλού και κάποια σημεία ορόσημα στην ιστορία της.

Κατέληξα αποβραδίς με δύο φίλους μου σε ένα εξωκκλήσι, αυτό του λαοφιλούς αγίου Νικολάου.

Το ξωκλήσι πρωτοχτίστηκε το 1902 από τον μακαριστό υπερονόβιο οπλαρχηγό Σπυρίδωνα Καραχάλιο και παραχωρήθηκε ως δωρεά μαζί με το πέριξ αυτού κτήμα στην Εκκλησία της Γαβαλούς!

Ο Αγιος Νικόλαος κοιμήθηκε ειρηνικά στις 6 Δεκεμβρίου του έτους 343. Μετά τον θάνατό του ονομάστηκε «Μυροβλύτης», καθώς σύμφωνα με την παράδοση της χριστιανικής θρησκείας, τα λείψανά του άρχισαν να αναβλύζουν Άγιο μύρο, όπως και άλλων αγίων.

Το 325 μ.Χ έλαβε μέρος στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο, που έγινε στη Νίκαια της Βιθυνίας, και καταπολέμησε τις διδασκαλίες του Αρείου. Λέγεται ότι κατά τη Σύνοδο χαστούκισε τον Άρειο και ο Μέγας Κωνσταντίνος τον φυλάκισε. Όταν επέστρεψε από τη Σύνοδο, συνέχισε το ποιμαντικό του έργο μέχρι τα βαθιά γεράματα.

Αναφέρονται πλείστα θαύματα του Αγίου, όπως η απελευθέρωση των τριών στρατηλατών, θεραπείες νοσούντων και αποκαταστάσεις φτωχών αλλά και πολλές θαυματουργές επεμβάσεις σε ναυτικούς.

Κάτι μου είπαν και για ένα τοπικό θαύμα σε μια οικογένεια που τον αισθάνθηκαν πολύ κοντά τους σε δύσκολες στιγμές ενθυμούμενοι τον Άγιο μέσα από το εξωκκλήσι του στα Καραχαλέϊκα Γαβαλούς.

Η φύση, η γαλήνη και η ηρεμία του μέρους που έχει χτισθεί το εκκλησάκι μας έφεραν την επιθυμία και τελέσαμε το μικρό Απόδειπνο υπό το κατανυκτικό φως από τα καντήλια και τα κεράκια...

Κώστας Κατσαρός

Απόφοιτος θεολογικής σχολής ΑΠΘ 

* Το blog ευχαριστεί για τις φωτό και την αποστολή του κειμένου καθώς και για το προσωπικό μήνυμα που δεχτήκαμε από τον κ. Κατσαρό.

Δεν έχουν τον Θεό τους. Έκλεψαν σημαία και ιμάντα...

 

Πριν μερικά χρόνια όταν ξεκίνησε να αναβιώνει η πανύγηρη του αγίου Νικολάου στα Καραχαλέϊκα Γαβαλούς τοποθετήθηκε σε τσιμεντένια βάση υπό του εδάφους σιδερένιος δοκός ύψους 5,30 μέτρων κατάλληλα διαμορφωμένος και στην κορυφή του κυμάτιζε η ελληνική σημαία προς τιμήν όσων έζησαν σε αυτήν την περιοχή πολλοί εκ των οποίων συμμετείχαν ως ήρωες αν και μερικοί άγνωστοι στο ευρύ κοινό στην επανάσταση του '21 καθώς και κατά την διάρκεια της ναζιστικής κατοχής μετά το έπος του '1940.

Η σημαία αυτή πλέον δεν υπάρχει. Ναι εντάξει μπορεί να σκίστηκε αλλά το ζήτημα είναι ότι κάποιος ανεγκέφαλος πήρε τον ιμάντα πάνω στον οποίον έδενε η σημαία και μπορούσε κάποιος να την αντικαταστήσει όταν φθείρεται.

Δεν είναι η πρώτη φορά εξάλλου που συμβαίνει κάτι παρόμοιο. Προπερσι ο ίδιος μάλλον ανεγκέφαλος και ηλίθιος έκλεψε ουσιαστικά δύο μικρούς δοκούς οι οποίοι ήταν κρυμμένοι μέσα σε βάτα διότι χρησιμοποιούνταν παλαιότερα στον σημαιοστολισμό κατά την πανύγηρη.

Βέβαια πολλές φορές έχει επαναληφθεί αυτό και σε μικρότερης αξίας αντικείμενα. Επίτροποι αδιαφορούν προφανώς η δεν νοιάζονται ενώ όποιος προσπαθεί να κάνει κάτι καλό για τον τόπο έστω και αν αυτό είναι μικρό, τρώει κρυάδα εξαιτίας ανεγκέφαλων και ηλίθιων σαν κι αυτόν που πήρε τον ιμάντα προφανώς για ίδια χρήση με αποτέλεσμα πλέον να μην είναι εύκολο να ανέβει ξανά η ελληνική σημαία στα χώματα που έζησε ο Δημήτριος Μακρής. Αν δεν είχε τοποθετηθεί τσιμέντο στην βάση του δικού είμαι σίγουρος θα έπαιρνε και τον δικό να φράξει τα χωράφια του όπως έκανε και με τους δύο άλλους που προαναφέραμε.

Όταν νωρίς το πρωί μας έγινε γνωστή η είδηση από τρία νέα παιδιά του χωριού τα οποία πήγαν να προσκυνήσουν τον Άγιο Νικόλαο δεν θέλαμε να το πιστέψουμε. Κι όμως...ίσχυε.

Θερμά συγχαρητήρια σε αυτόν και στην οικογένεια του. Όταν κλέβεις από άνθρωπο δικάζεσαι από ανθρώπους, όταν όμως κλέβεις κάτι που δεν ανήκει σε άνθρωπο αλλά σε αγίους τότε δικάζεσαι από τα ίδια τα Θεία...και όλοι γνωρίζουμε τι συμβαίνει τότε!

Παλαιοκαστρίτσα Γαβαλούς. Ένα μνημείο που χάνεται στον χρόνο...

 

Ο ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου αποτελούσε και συνεχίζει να αποτελεί ένα από τα κομψοτεχνήματα της Μακρυνείας. Δυστυχώς δεν σώζεται κάποια φωτογραφία από τις παλιές του δόξες. Το χειρότερο βέβαια είναι η ερειπώδη κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα μιας και οι αρμόδιοι φορείς παλαιότερα δεν επέτρεψαν στην ανακαίνιση του και μάλλον συνέβαλαν προκειμένου να φτάσει ο ναός στην σημερινή του εικόνα.

Η τοπική κοινωνία τότε προσπάθησε αλλά η προσπάθεια δεν ευώδωσε καρπούς κι έτσι καλώς η κακώς χτίσθηκε νεότερος ναός έμπροσθεν του παλαιού και ιστορικού ναού που για ενάμισι αιώνα αποτελούσε τον κυριώνυμο ναό της παλαίφατης Γαβαλούς. 

Το 2014 με τις πενιχρές μου δυνάμεις αλλά και κάποιες γνωριμίες μέσω συντακτών αρχίζει και κυκλοφορεί η πρώτη φωτογραφία από το εσωτερικό του ερειπωμένου ναού και προκαλεί δέος. Αν ένα μνημείο ως ερείπιο προκαλεί δέος μπορεί κανείς να φανταστεί τι θα προκαλούσε όταν θα γίνονταν οι πρέπουσες παρεμβάσεις ώστε να φτάσει στην παλιά του αίγλη. Διαγωνισμός στο Αγρίνιο προσπαθεί να αναδείξει μνημεία τα οποία δεν έχουν ενταχθεί σε κάποιο πρόγραμμα. Εκεί δράτωμαι της ευκαιρίας και προσπαθώ να προσελκύσω φωτογράφους που μέσα από τον φακό τους θα αναδικνυόταν και ίσως να αποτελούσε αφορμή για την συντήρηση σου. Δυστυχώς δεν κατέστη εφικτό. Οι προσπάθειές όμως δεν σταμάτησαν εκεί. Ένας ναός που ακόμη και στην Μακρυνεία δεν γνώριζαν που βρίσκεται πλέον γίνεται γνωστός και μαγεύει ο εσωτερικός του διάκοσμος και πολλές σελίδες και site μέσα από τις φωτογραφίες μου κάνουν ευρύτερα γνωστή την Παλαιοκαστρίτσα.

Το 2020 ο πρόεδρος της Τ.Κ. Γαβαλούς καθαρίζει τα μπάζα, που προέρχονταν κυρίως από την σκέπη, από το εσωτερικό του ναού και αναδεικνύεται το δάπεδο του.

Επίσης λίγο νωρίτερα από αυτό, την άνοιξη του 2020 με την δημιουργία του μικρού αυτού blog αναλαμβάνουμε την πρωτοβουλία και μαζί με άλλα σημεία της Γαβαλούς τοποθετούμε στο google maps και την Παλαιοκαστρίτσα με αρκετά θετικά σχόλια από γειτονικά χωριά τα οποία πλέον ήξεραν πως θα μπορούσαν να έχουν πρόσβαση στον ναό που είναι κρυμμένος μέσα στην κατάφυτη βλάστηση του Παλαιοκάστρου.

Ολα αυτά τα χρόνια δυστυχώς κανείς αρμόδιος και καμία αρμόδια αρχή δεν συντέλεσε στο να ανακαινισθεί ο περίλαμπρος αυτός ναός.

Ένας ναός που κεντρίζει το ενδιαφέρον πολλών ανά την Ελλάδα για το εντυπωσιακό εσωτερικό του το οποίο χρόνο με τον χρόνο αλλοιώνεται.

Ένας ναός που μπορεί οι νεότεροι να μην βίωσαν μέσα σε αυτόν στιγμές αλλά οι παλαιότεροι της Γαβαλούς είναι στενά συνδεδεμένοι. Κι αυτό φαίνεται διότι αν προσέξει κανείς στις κόγχες του θα βρει μικρά εικονίσματα και κεριά ακόμη και μικρά καντήλια προς ένδειξη σεβασμού αλλά και μιας αλληλένδετης πνευματικής συστολής.

Σε λίγο καιρό ετοιμάζουμε μια μικρή καμπάνια ανάδειξης κι ευελπιστούμε σαν blog έως τότε να βρούμε κι άλλους συνοδοιπόρους οι οποίοι και θα μας βοηθήσουν να το αναδείξουμε ως θέμα αλλά και θα μας δώσουν περαιτέρω πληροφορίες...

Φωτιά ξέσπασε στο καθολικό της Ιεράς Μονής Παναγίας Κατερινούς.

Πυρκαγιά εκδηλώθηκε σήμερα το μεσημέρι στην Ιερά Μονή Παναγίας Κατερινούς στη Γαβαλoύ.

Η φωτιά ξέσπασε εντός του καθολικού της μονής κι ευτυχώς δεν επεκτάθηκε στα κελιά και στον περιβάλλοντα χώρο. 

Κάποια site λανθασμένα αναφέρουν ότι έπιασε έξωθεν της μονής φωτιά κλπ.

Το εσωτερικό του καθολικού έχει υποστεί ζημιές ενώ η θαυματουργός εικόνα της Μονής ευτυχώς απομακρύνθηκε εγκαίρως.

Στο σημείο έφτασαν άμεσα δυνάμεις από τον τοπικό πυροσβεστικό σταθμό Μακρυνείας καθώς επίσης οχήματα από το Αγρίνιο και από την κεντρική διοίκηση της πυροσβεστικής στο Μεσολόγγι.

Δεν έχουν διευκρινισθεί ακόμη τα αίτια που προκάλεσαν την φωτιά ενώ γίνεται λόγος για πιθανή πρόκληση από βραχυκύκλωμα.

Την προανάκριση την ανέλαβε η πυροσβεστική ως καθ'υλιν αρμόδια υπηρεσία.

Στο σημείο βρίσκεται και συνεργείο της ΔΕΗ.

Ευτυχώς δεν κινδύνεψαν ανθρώπινες ζωές ενώ επίσης δεν καταστράφηκε κάποιο από τα κειμήλια της μονής.

Ιδρύεται μουσείο στην Γαβαλού.

 

Τελικά οι προσπάθειές έπιασαν τόπο. Οι άρχοντες του τόπου ύστερα από μακροχρόνια και πάγια αιτήματα προς το αρμόδιο υπουργείο πολιτισμού κατάφεραν το αυτονόητο. Εγκρίθηκε από το αρμόδιο υπουργείο και απεστάλη ο σχετικός φάκελος και στο υπουργείο οικονομικών μέσα στον οποίο εμπεριέχονται τα σχέδια αλλά και ο προϋπολογισμός των 7,5 εκατομμυρίων ευρώ για την δημιουργία μουσείου στην Γαβαλού.

Επίσης πληροφορίες αναφέρουν ότι εντός του προϋπολογισμού έχει ενταχθεί η ανάδειξη του Ασκληπιείου του αρχαίου Τριχώνιου καθώς επίσης και σχετική μελέτη αναδημιουργίας της οικίας του οπλαρχηγού Δημητρίου Μακρή η οποία βρίσκεται κυριολεκτικά μέσα σε ερείπια.

Η είδηση έφερε χαμόγελα σε όσους προσπάθησαν και δούλεψαν πάνω σε αυτό ενώ ταυτόχρονα ήδη σκέφτονται τα επόμενα τους βήματα για την διάσωση του ναού της Παναγίας της Παλαιοκαστρίτσας.

Σε λίγες μέρες αναμένεται και η ενημέρωση των τοπικών φορέων για την ακριβή θέση στην οποία θα χτισθεί το νέο μουσείο στο οποίο θα μεταφερθούν και τα αρχαιολογικά ευρήματα τα οποία φιλοξενούνται μακρυά από τον τόπο τους στο μουσείο του Θέρμου και του Αγρινίου.

Ήταν αυτονόητο να δημιουργηθεί μουσείο σε έναν τόπο γεμάτο ζωή εδώ και αιώνες όπου στα σπλάχνα του φιλοξενεί μια από τις αρχαιότερες πόλεις του κόσμου. Το αρχαίο Τριχώνιο.

.

.

.

.

.

Ωραία θα ήταν τι λέτε; Δεν πρόκειται όμως για πραγματικό γεγονός αλλά για ένα φανταστικό, ουτοπικό γεγονός που ίσως ξυπνήσει αφυπνίσεις μέσα από ένα πρωταπριλιάτικο έθιμο.

Καλή πρωταπριλιά, καλό μήνα...!!