Του Σπύρου Συμεών για την Romfea.gr
Η εβδομάδα αυτή είναι ίσως η πιο χαρμόσυνη βδομάδα του έτους για την εκκλησία μας. Μέσα σε αυτήν την εβδομάδα τελούνται συνήθως πολλές λιτανείες Αγίων Εικόνων της Παναγίας μα και η κάθε ακολουθία έχει χαρμόσυνο, χαρακτήρα και υμνολόγικο περιεχόμενο.
Εξάλλου ο Χριστός Αναστήθηκε, νίκησε επί του θανάτου, κάνεις νεκρός στα μνήματα πλέον. Σάββατο σήμερα της Διακαινησίμου εβδομάδος, έξι μόλις μέρες μετά το Άγιον Πάσχα και η εκκλησία τιμά την σύναξη των Κολλυβάδων Αγίων.
Αγίων που δεν δίστασαν για το ορθόν της ιεράς παραδόσεως να τα βάλουν με τους δυνατούς της εποχής τους, ούτε καν με πρώην συν-ασκητές τους οι οποίοι έμελλε να γίνουν και οι ηθικοί αυτουργοί του βάναυσου τέλους τους.
Όσο κι αν ήθελαν βέβαια αυτοί να τους σβήσουν από την ιστορία τόσο ο Θεός τους προβάλει μέσα από το Φως της Αγιότητας τους. Άλλοι από αυτοί είναι γνωστοί στο ευρύ κοινό κι άλλοι λίγο πιο άγνωστοι.
Ένας από αυτούς και ο Άγιος Παΐσιος ο εκ Μεσολογίου καταγωμενος.
Γέννημα της ηρωικότερης Πόλης του Έθνους μας που η θυσία της πέρασε με τα λαμπρότερα γράμματα στο βιβλίο της ιστορίας.
Γεννήθηκε στο Μεσολόγγι και νεαρός στην ηλικία βρέθηκε στο Άγιο Όρος όπου στην Ιερά Σκήτη της Αγίας Άννης έβαλε μετάνοια στην Καλύβη του προφήτη Ηλία που βρισκόταν λίγο πιο πάνω από το κυριακό της Σκήτης στον εκεί γέροντα του κελιού Γέροντα Θεοφάνη τον Αγιαναννιτη, συνασκητή και εν τέλει συνμαρτυρήσαντα του Αγίου Παΐσιου του εκ Μεσολογγίου.
Λόγιος ο Άγιος Παΐσιος έγινε σύντομα ιερέας και τελούσε ανελλιπώς την Θεία Λειτουργία. Μα ορθός και ως προς το δόγμα αυτός, ο γέροντας του κι άλλοι 2 ασκητές της γύρω περιοχής έμελλε να μπουν στο "μάτι" διαφόρων άλλων "κακό"-καλόγερων της Σκήτης της Αγίας Άννης και της Νέας Σκήτης.
Λύσσαξαν, πνιγμένοι μέσα στον εγωισμό τους που τους είχε κατακυριεύσει και τους είχε τυφλώσει και θέλησαν να βγάλουν από την "μέση" πολλούς μοναχούς με δόλιους τρόπους. Άλλωτε τα κατάφεραν κι άλλωτε οχι.
Για τον Άγιο Παΐσιο δε, είχαν οργιστεί ιδιαιτέρως διότι πέραν του ότι είχε φωτισμό αγίου Πνεύματος ήταν και ιδιαιτέρως λόγιος και κατέρυπτε κάθε μύθευμα τους που ήθελε να τροποποιήσει την Ιερά Παράδοση.
Έτσι προσέγγισαν έναν αρχιληστή πειρατή που σάρωνε εκείνη την περίοδο στο Αιγαίο πέλαγος, τον καπετάν Μάρκο και με δόλιο τρόπο τον έπεισαν ότι ο Άγιος Παΐσιος και ο γέροντας του αλλά και δύο ακόμη ήταν πολύ καλοί άνθρωποι και ήτο θέλημα του Θεού αλλά και των πατέρων της Σκήτεως αλλά και των πνευματικών της Αγιωνύμου Πολιτείας να βγουν από την μέση.
Και μάλιστα όλοι αυτοί θα εύχονταν για τον καπετάν Μάρκο και θα τον μνημόνευαν εις τους αιώνες ως ευεργέτη τους.
Και πράγματι τα πρωτοπαλίκαρα του καπετάν Μάρκου την ώρα που τελούνταν η αγρυπνία των Αγίων Πάντων έφτασαν με καθοδήγηση στο κελί του γέροντα Αγίου Θεοφάνη και ενώ λιδώρισαν και χτύπησαν αλλά και κατέκλεψαν ότι μπορούσαν από την Καλύβη του προφήτη Ηλία, έβαλαν τους δύο αυτούς πατέρες να κουβαλήσουν τα κλοπιμαία στους ώμους τους ωσάν και ο Χριστός κουβάλησε τον Σταυρό Του.
Ο Λυτρωτής Χριστός ανέβαινε τον Δικό Του Γολγοθά με τον Σταυρό στον ώμο έτσι κι αυτοί κατέβαιναν τα κατηφορικά μονοπάτια της Αγίας Άννης και κάπου εκεί στο Κυριάκο πίσω στην κόγχη του Αγίου Βήματος ακούμπησαν να ξαπωστάσουν δαρμένοι και ταλαιπωρημένοι.
Κι από εκεί σήκωσαν ξανά τα λάφυρα των ληστών και δημίων τους και κατηφόρησαν την ώρα που ξημέρωνε η ημέρα των Αγίων Πάντων και η αγρυπνία τελείωνε στον αρσανά της Νέας Σκήτεως χωρίς κανείς από τους μοναχούς των Σκήτεων να προσπαθήσει να παρεμποδίσει τους δήμιους να τελέσουν το κακούργημα τους μιας και οι ίδιοι πρόσταξαν αυτούς τους δήμιους και από κάποια απόσταση παρακολουθούσαν με χαρά το κατόρθωμα τους.
Εκεί στον αρσανά οι δήμιοι έδεσαν πέτρες στους λαιμούς των δύο πατέρων κι εφόσον οι δύο άγιοι πατέρες συγχώρησαν τους δήμιους αυτούς αλλά και τους ηθικούς αυτουργούς της πράξης τους μιμούμενοι την Κεφαλή της Εκκλησίας, τον Χριστό όπως ο Ίδιος έκανε ταλαιπωρημένος και βασανισμένος πάνω στον Σταυρό του μαρτυρίου Του κι ευλόγησαν σύμπαντί τω κόσμω κι οι δήμιοι τους, τους έριξαν στην θάλασσα την ίδια στιγμή που χωρία αγγέλων κατέβαινε από τους ουρανούς με λαμπρά στέφανα να τους στεφανώνουν και να τους οδηγήσουν με τιμή δίπλα από τον Θρόνο του Χριστού.
Ήταν ανήμερα των Αγίων Πάντων το 1773 που παρέδωσαν την αγία τους ψυχή μιμούμενοι πλήρως τον Έναν.
Εικόνα της συνάξεως όλων των Κολλυβάδων Αγίων βρίσκεται στην Καλύβη του Αγίου Γεωργίου της Νέας Σκήτης όπου κάθε χρόνο το πρώτο Σάββατο μετά το Άγιον Πάσχα τελείται πανυγηρικη Θεία λειτουργία προς τιμήν των Κολλυβάδων Αγίων μεταξύ των οποίων και του Αγίου Παϊσίου του εκ Μεσολογγίου και του Αγίου Θεοφάνη του Γέροντος αυτού.
Ενώ με αίτημα του Σπυρίδωνος Σ. Καραχάλιου από το Μεσολόγγι, ο Μητροπολίτης Εδέσσης κ.κ. Ιωήλ γνωστός για το έργο του αλλά και για την αγάπη του προς τους Κολλυβάδες Αγίους αλλά και για κάθε Άγιο που δεν είναι ευρέως γνωστός με το χάρισμα που κατέχει συνέταξε τον παρακάτω παρακλητικό κανόνα προς τον Άγιο Παΐσιο τον εκ Μεσολογγίου καταγώμενον.
Χαίροις Παΐσιε Μεσολογγίου γόνον και Αγίου Όρους καύχημα, λαμπρόν
Χαίροις Ανθή Αθωνικά, λαμπρά άροτρα της αλήθειας σεπτά.
Χριστός Ανέστη..!!!
Πατήστε στην Πηγή και στο τέλος του άρθρου μπορείτε να κατεβάσετε τον παρακλητικό κανόνα του Αγίου...
Πατήστε για να ακούσετε το ->
Απολυτίκιον
Πηγή:
romfea.gr
