ξωκλήσι Αγίου Νικολάου στα Καραχαλέϊκα Γαβαλούς

Τετάρτη 20 Ιουλίου 2022

9% η μείωση του πληθυσμού της Αιτωλοακαρνανίας

 

Τα πρώτα επίσημα αποτελέσματα της απογραφής του 2021 έστω και με μεγάλη και αδικαιολόγητη καθυστέρηση για την πρώτη απογραφή η οποία έγινε σχεδόν εξ ολοκλήρου ηλεκτρόνια και ψηφιακά αναρτήθηκαν.

Παρ' ότι υποτίθεται μέλημα της εκάστοτε κυβέρνησης είναι το δημογραφικό και προσπαθεί να κάνει κινήσεις παρότρυνσης ώστε να αυξηθεί ο πληθυσμός η χώρα μας είναι μια χώρα γερασμένων και σιγά σιγά αυτό χειροτερεύει.

Όλες οι περιοχές της Ελλάδος είχαν αισθητή μείωση του πληθυσμού πλην του νότιου Αιγαίου που είδε αύξηση πληθυσμού η οποία βέβαια σε καμία περίπτωση δεν εξισορροπεί την αντίπερα όχθη...

3,5% μείωση του πληθυσμού μέσα σε δέκα χρόνια χωρίς να μεσολαβήσει κάποιος πόλεμος!!

Ο νομός της Αιτωλοακαρνανίας είδε συνολική μείωση πληθυσμού η οποία ανέρχεται στο 9% με κάθε δήμο της περιοχής μας να καταγράφει σημαντικές απώλειες πληθυσμού.

Ο Δήμος Θέρμου μετρά τις μεγαλύτερες απώλειες που φτάνουν στο 30% ενώ ακολουθούν ο δήμος Ακτίου-Βόνιτσας με μείωση κατά 15,6% ακολουθεί ο δήμος Ξηρομέρου με απώλειες κατά 12.9%, ο δήμος Ναυπακτίας με 9.6%, ο δήμος Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου με μείωση κατά 7.2% και ο δήμος Αγρινίου με μείωση της τάξεως του 5.5%.

Συνολικά ο πληθυσμός του νόμου Αιτωλοακαρνανίας ανέρχεται σε 191.727 χιλιάδες ανθρώπους ενώ στην απογραφή του πληθυσμού το 2011 ανερχόταν σε 211.080.

Να σημειωθεί πως τα αναρταία στατιστικά στοιχεία και αποτελέσματα είναι τα προσωρινά λεγόμενα τα οποία ενδεχόμενος να έχουν μικρές αποκλείσεις έως την επαλήθευση και τον έλεγχο τους για τα de facto αποτελέσματα και την δημοσίευση του ΦΕΚ τα οποία όμως θα είναι με σχεδόν μηδαμινές αν όχι καθόλου αποκλίσεις.




Τετάρτη 13 Ιουλίου 2022

Γιορτάζει η Αγία Μαρίνα Ματαράγκας (πρόγραμμα-σύντομος βίος Αγίας)




Διήμερο λατρευτικών εκδηλώσεων για την Αγία Μαρίνα στην Ματαράγκα Μακρυνείας.

Εορτάζει ο φερώνυμος Ιερός Ναός της Αγίας Μαρίνας την Κυριακή στις 17 Ιουλίου όπου το πρωί της κυριωνύμου ημέρας θα τελεστεί πανυγηρική Θεία λειτουργία προς τιμήν της Αγίας  ενώ το απόγευμα της ίδιας ημέρας θα τελεστεί στις 19:00 Ιερά Παράκληση προς την Αγία.

Να μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε ότι σύμφωνα με το πρόγραμμα την παραμονή της εορτής ημέρα Σάββατο, στις 16 Ιουλίου θα τελεστεί στις 19:30 το απόγευμα πανυγηρικός εσπερινός ενώ μετά θα ακολουθήσει και λειτάνευση της εικόνος της Αγίας Μαρίνας.



Η Αγία Μαρίνα γεννήθηκε στην Αντιόχεια της Πισιδίας, στα μέσα του 3ου αιώνα μ.Χ,. από γονείς ειδωλολάτρες.

Η μητέρας της πέθανε όταν η Μαρίνα ήταν πολύ μικρή και ο πατέρας (ιερέας ειδωλολατρών) ανέθεσε την ανατροφή της σε μια εξαιρετική γυναίκα, η οποία ήταν κρυφή Χριστιανή.

Σε ηλικία 15 ετών, αποκάλυψε στον πατέρα της ότι είναι Χριστιανή και εκείνος συγκλονισμένος και μη ξέροντας τι να κάνει για να την συνετίσει, πήρε την απόφαση να την καταγγείλει στον Έπαρχο Ολύμβριο. Αυτός διέταξε να την συλλάβουν για ανάκριση.

Όταν παρουσιάστηκε μπροστά του, προσπάθησε να την μεταπείσει, αλλά μάταια. Την υπέβαλε σε βασανιστήρια αλλά η Αγία παρέμεινε ακλόνητη στην πίστη της. Τότε διέταξε να την φυλακίσουν.

Στο κελί όπου ήταν και προσευχόταν εμφανίστηκε ο διάβολος με τη μορφή μεγάλου και φοβερού δράκοντος και κατευθύνθηκε εναντίον της και ανοίγοντας το στόμα του απειλητικά, δείχνοντας ότι θέλει να την κατασπαράξει. Η Αγία επικαλέστηκε το σωτήριο όνομα του Ιησού Χριστού.

Και, ώ του θαύματος ο τεράστιος δράκοντας έγινε ενας κακάσχημος και κατάμαυρος ανθρωπόμορφος σκύλος και τότε η Αγία Μαρίνα μ' ένα σφυρί πού ήταν βρήκε παραπεταμένο, τον χτύπησε δυνατά στο κεφάλι και στη ράχη και τον ταπείνωσε εντελώς.

Και ενώ η μεγαλομάρτυς άρχισε και πάλι να προσεύχεται και να υμνεί τον Κύριο, ο διάβολος, σκοτεινός και άσχημος όρμησε εναντίον της και κραυγάζοντας την απειλούσε ότι θα τη σκοτώσει αν δεν σταματούσε να προσεύχεται.

Και η Αγία Μαρίνα, παίρνοντας από την προσευχή της νέο θάρρος κατά του διαβόλου, τον άρπαξε από τα μαλλιά της κεφαλής του και τον μαστίγωσε κάνοντας τον να τραπεί σε φυγή.

Όταν ο Ολύμβριος την κάλεσε για δεύτερη φορά και διαπίστωσε ότι η πίστη της ήταν αμετακίνητη στο Χριστό, την έκαψε με αναμμένες λαμπάδες.

Αλλά οι πληγές της ως εκ θαύματος, έκλεισαν και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα, πολλοί παρευρισκόμενοι να ασπαστούν τον Χριστιανισμό και έτσι ο έπαρχος τελικά την αποκεφάλισε, πλέκοντάς της το στεφάνι της νύμφης του Χριστού.


Κυριακή 3 Ιουλίου 2022

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι...!!



Πως μπορείς να περιγράψεις στην σημερινή γενιά εκείνα τα αλησμόνητα ΦΤΩΧΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ;

Δεν ήξεραν τότε τι θα πει ζαχαροπλαστείο…μα και για του λόγου το αληθές δεν υπήρχε τότε παρά μόνο στις μεγάλες πόλεις.

Το πιο θεϊκό γλυκό που δοκιμάζανε ήταν η ραβανί ή αλλιώς το ρεβανί, ή αλλιώς η είναι, σε γιορτή που έφτιαχναν οι νοικοκυρές. Ήταν σχετικά οικονομικό, είχε και πασπαλισμενη ζάχαρη από πάνω και διατήρησαν εκτός ψυγείου διότι τότε δεν υπήρχαν ψυγεία. Και το τότε δεν είναι τόσο μακρινό. Είναι λίγες δεκαετίες πίσω...

Η καθημερινή  σχεδόν απόλαυση όταν δεν είχαν άλλη επιλογή και το έτρωγαν με τόση λαχτάρα και ήταν και τόσο γευστικό και θεϊκό … το ψωμί με ζάχαρη και λάδι!!!

Μα εκείνα τα χρόνια βέβαια δεν ξεχνούσαν σε κάθε γιορτή να τρέχουν σε κάθε σπίτι να πούν χρόνια πολλά με την ελπίδα ότι η νοικοκυρά θα χει φτιάξει ΠΑΝΤΕΣΠΑΝΙ ή κάτι ακόμα πιο καλό που πολύ σπάνια είχαν την τύχη να δοκιμάσουν. Και μαζί με το γλυκό χαιρόντουσαν για την γιορτή αλλά και την συνάθροιση. Έτσι ήταν τότε, εκείνα τα χρόνια. Δεν έβγαιναν για ποτό στην γιορτή του άλλου αλλά μαζευοντουσαν στα σπίτια και βάζαμε στο τραπέζι ότι είχαν, απλά, καθημερινά με πολύ αγάπη και κόπο φτιαγμένα πράγματα...

Εκείνα τα γλυκά είχαν αυτή την γεύση που δεν περιγράφεται με λόγια….ήταν ΔΕΜEΝΗ με την απλότητα και την αθωότητα των παιδικών χρόνων, μιας εποχής που δεν γνώρισαν και δεν θα καταλάβουν ποτέ οι νέες γενιές!!


Και το χειμώνα υπήρχε παραλλαγή, την θέση της ζάχαρης την έπαιρνε η ρίγανη, βέβαια πρώτου πέσει το λάδι, το αλάτι και η ρίγανη πάνω στο ψωμί που ζυμωναν οι κυράδες και έψηναν στους ξυλόφουρνους που άναβαν από νωρίς το πρωί, πυρωναν την φέτα του ψωμιού στο τζάκι και η γεύση ήταν απλά φανταστική. Οι τυχεροί το προσφαΐζανε και με καμία ελίτσα και πιστέψτε με όχι μόνο χορτεναν αλλά ήταν και ευχαριστημένοι και ευτυχισμένοι γιατί μάθανε στα λίγα και είχανε τα βασικά για την ζωή τους.

Μπορεί να τα αποκτούσαν με κόπο πολύ αλλά τους έφταναν και ήταν ευτυχισμένοι.

Εμείς σήμερα είμαστε με το κυνήγι των πολλών άραγε; Ακόμη κι όταν τα αποκτούμε πόσο ευτυχισμένοι νιώθουμε; Μα γιατί είναι τόσο δύσκολο να κυνηγάμε τα απλά και τα βασικά πλέον;

Η ευτυχία κρύβεται στα απλά και στα λίγα να θυμάστε..!!!