Ήταν Οκτώβριος του 1918. Μία επιδημία θερίζει το Αγρίνιο και το Μεσολόγγι. Οι νεκροί είναι τόσοι, που οι παπάδες δεν προφταίνουν ούτε καν να τους διαβάσουν μεμονωμένα.
Φόβος έχει απλωθεί πάνω από την περιοχή, καθώς η ίδια κατάσταση επικρατεί και στα γύρω χωριά αλλά και στο Αιτωλικό.
Η επιστήμη φαίνεται ανίκανη να ανακόψει την πορεία της νόσου. Ο αριθμός των θανάτων μόνο μέσα στο Αγρίνιο φτάνει τον αριθμό των 40 έως 50 ημερησίως. Μέσα σ’ αυτήν την παραζάλη της απελπισίας, που συνέχει όλους, υπάρχουν και μερικοί γέροντες που θυμούνται το θαύμα πριντης Παναγίας της Προυσιώτισσας πριν 64 χρόνια, το 1854, μια άλλη επάρατος νόσος, η χολέρα, είχε σκεπάσει την πόλη του Αγρινίου και είχε αποδεκατίσει τον πληθυσμό της. Με την ευλογία του Αμβροσίου και με το σχετικό έγγραφο της άδειας η τριμελής επιτροπή κατά το δειλινό της 22ας Οκτωβρίου, έφτανε στο Μοναστήρι, στον Προυσσό. Το πρωϊ της 24ης Οκτωβρίου 1918, μετά τον Όρθρο, σχηματίζεται η πομπή και η Ιερά πομπή ξεκινάει…
Εν τω μεταξύ στο Αγρίνιο έχουν ειδοποιηθή. Από την πόλη και τα γύρω χωριά χιλιάδες οι πιστοί. Μετά την Παράκληση στην Μητρόπολη, ξεκινάνε σε μια ολονύκτια πορεία μέσα στα βουνά. Τραβάνε όλοι με συντριβή και μετάνοια… οι χιλιάδες αυτές των πιστών συναντώνται με την θρησκευτική πομπή που φέρνει την Θαυματουργό Εικόνα πάνω σε μια από τις ψηλότερες κορφές των Αραποκέφαλων. Σε πέντε χιλιάδες υπολογίσθηκαν οι Χριστιανοί, που γονυπετείς γέμισαν τα γύρω φαράγγια και με δάκρυα μετανοίας πραγματικής προσεύχονταν στην Παναγία.
Η Θεία Εικόνα κατευθύνεται στο Ναό της Αγίας Τριάδος, όπου αναπέμπεται ευχαριστήρια Δέηση και ακολουθεί Μεγάλη Παράκληση, επί ένα 24ωρο συνεχώς, οι Ιερείς δεν σταματούν να ψέλνουν ομαδικές Παρακλήσεις των πιστών, ολόκληρος ο πληθυσμός εξομολογείται και μεταλαβαίνει των Αχράντων Μυστηρίων. Μετά τις πρώτες ώρες από την άφιξη της Προυσιώτισσας στην πόλη, το κακό είχε σταματήσει. Η Εικόνα μεταφέρθηκε διαδοχικά και λιτανεύθηκε στους Ναούς στον παλαιό Ναό του Αγίου Χριστοφόρου, της Ζωοδόχου Πηγής και του Αγίου Δημητρίου. Το θαύμα είχε συντελεσθή ομαδικά, επιτροπές φτάνουν από τα γειτονικά χωριά και από τις δύο πόλεις, το Μεσολόγγι και το Αιτωλικό.
Η επιστήμη φαίνεται ανίκανη να ανακόψει την πορεία της νόσου. Ο αριθμός των θανάτων μόνο μέσα στο Αγρίνιο φτάνει τον αριθμό των 40 έως 50 ημερησίως. Μέσα σ’ αυτήν την παραζάλη της απελπισίας, που συνέχει όλους, υπάρχουν και μερικοί γέροντες που θυμούνται το θαύμα πριντης Παναγίας της Προυσιώτισσας πριν 64 χρόνια, το 1854, μια άλλη επάρατος νόσος, η χολέρα, είχε σκεπάσει την πόλη του Αγρινίου και είχε αποδεκατίσει τον πληθυσμό της. Με την ευλογία του Αμβροσίου και με το σχετικό έγγραφο της άδειας η τριμελής επιτροπή κατά το δειλινό της 22ας Οκτωβρίου, έφτανε στο Μοναστήρι, στον Προυσσό. Το πρωϊ της 24ης Οκτωβρίου 1918, μετά τον Όρθρο, σχηματίζεται η πομπή και η Ιερά πομπή ξεκινάει…
Εν τω μεταξύ στο Αγρίνιο έχουν ειδοποιηθή. Από την πόλη και τα γύρω χωριά χιλιάδες οι πιστοί. Μετά την Παράκληση στην Μητρόπολη, ξεκινάνε σε μια ολονύκτια πορεία μέσα στα βουνά. Τραβάνε όλοι με συντριβή και μετάνοια… οι χιλιάδες αυτές των πιστών συναντώνται με την θρησκευτική πομπή που φέρνει την Θαυματουργό Εικόνα πάνω σε μια από τις ψηλότερες κορφές των Αραποκέφαλων. Σε πέντε χιλιάδες υπολογίσθηκαν οι Χριστιανοί, που γονυπετείς γέμισαν τα γύρω φαράγγια και με δάκρυα μετανοίας πραγματικής προσεύχονταν στην Παναγία.
Η Θεία Εικόνα κατευθύνεται στο Ναό της Αγίας Τριάδος, όπου αναπέμπεται ευχαριστήρια Δέηση και ακολουθεί Μεγάλη Παράκληση, επί ένα 24ωρο συνεχώς, οι Ιερείς δεν σταματούν να ψέλνουν ομαδικές Παρακλήσεις των πιστών, ολόκληρος ο πληθυσμός εξομολογείται και μεταλαβαίνει των Αχράντων Μυστηρίων. Μετά τις πρώτες ώρες από την άφιξη της Προυσιώτισσας στην πόλη, το κακό είχε σταματήσει. Η Εικόνα μεταφέρθηκε διαδοχικά και λιτανεύθηκε στους Ναούς στον παλαιό Ναό του Αγίου Χριστοφόρου, της Ζωοδόχου Πηγής και του Αγίου Δημητρίου. Το θαύμα είχε συντελεσθή ομαδικά, επιτροπές φτάνουν από τα γειτονικά χωριά και από τις δύο πόλεις, το Μεσολόγγι και το Αιτωλικό.
Την 1η Νοεμβρίου 1918, η Εικόνα φτάνει με το τραίνο στον σταθμό του Μεσολογγίου, στον ναό του Αγίου Δημητρίου οι κάτοικοι της αναμένουν από τη βαθειά νύκτα, παρά το γεγονός ότι έριχνε καταρρακτώδη βροχή.Ο λαός ανέμενε καρτερικώτατα. Το μέγα θαύμα συντελείται. Μάρτυρες παρίστανται όλοι οι κάτοικοι. Κατά το Μεσονύκτιο, ενώ όλοι προσεύχονταν, αρχίζει να πνέη σφοδρότατος άνεμος που ξερρίζωσε πολλές δεκάδες δένδρων της πόλης. Από το πρωϊ της 2ας Νοεμβρίου 1918 κανένας θάνατος δεν σημειώθηκε στο Μεσολόγγι και οι Μεσολογγίτες κάνουν έρανο και στέλνουν στο μοναστήρι του Μπορσού ένα μεγάλο ασημένιο καντήλι το οποίο έως και σήμερα στέκει στο κατανυκτικό χώρο του προσκυνητάρι ου της Παναγίας. Οι κάτοικοι με πρωτοφανή ευλάβεια προσέρχονταν στην Αγία Εικόνα. Το ίδιο θαύμα συμβαίνει και στο Αιτωλικό! Άπειρα θαύματα διηγούνται οι κάτοικοι….
Από τότε εις ένδειξιν ευχαριστίας προς την Παναγία κάθε ναός των περιοχών που πέρασε τοποθέτησε σε περίλαμπρο προσκυνητάρι αντίγραφο της Παναγίας της Προυσιώτισσας

Μεγαλυνάριον
Δεύτε την εικόνα την ιερά, της Προυσιωτίσσης, ασπαζόμεθα ευλαβώς, βρύουσαν παντοίων νόσων και πάσης βλάβης, ρώσιν δαψιλεστάτην και χάρην άφθονον
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου